Yellow Rose Herbal Body Milk (200ml)

Ενυδατικό και θρεπτικό γαλάκτωμα σώματος με δραστικά εκχυλίσματα βοτάνων.

Ενυδατικό και θρεπτικό γαλάκτωμα σώματος με δραστικά εκχυλίσματα βοτάνων, Αλόη, Υαλουρονικό οξύ, βιολογικό λάδι Ελιάς και φυσικά αιθέρια έλαια.

Συστατικά 97% φυσικής προέλευσης

Απορροφάται εύκολα, απαλύνει και αφήνει ανάλαφρη αίσθηση στην επιδερμίδα. Ιδανικό για την καθημερινή περιποίηση του σώματος, μετά το μπάνιο ή και μετά την ηλιοθεραπεία.

Λόγω της περιεκτικότητάς του σε αιθέρια έλαια συνιστάται η αποφυγή χρήσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της ηλιοθεραπείας καθώς επίσης και σε ευαίσθητα στα αιθέρια έλαια δέρματα.

Συνδυάζεται αποτελεσματικά με τα υπόλοιπα προϊόντα περιποίησης σώματος Yellow Rose Herbal Body treatment.

Χρήση

Χρησιμοποιείται καθημερινά σε καθαρό δέρμα.

Βασικά συστατικά

Υαλουρονικό οξύ. Ισχυρός παράγοντας ενυδάτωσης.

Εκχύλισμα από Φύλλα Ελιάς (Olea europaea). Το εκχύλισμα από φρέσκα φύλλα ελιάς έχει πολύ ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Αυτό οφείλεται στη συνεργιστική δράση των φλαβονοειδών και των πολυφαινολών που περιέχει, όπως επίσης και στην υψηλή συγκέντρωση Ελαιοευρωπαΐνης και Υδροξυτυροσόλης.

Gel Αλόης. Ενυδατικός, απαλυντικός και αντιφλογιστικός παράγοντας.

Λάδι Μποράτζας ή Αγγουρίτσας (Borago officinalis). Η Μποράτζα είναι ενδημικό φυτό της Μεσογείου και έχει μακρά ιστορία και χρήση από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Το λάδι των καρπών της, πλούσιο σε γ-Λινολενικό οξύ, έχει εξαιρετικές μαλακτικές ιδιότητες, απαλύνει και διατηρεί την επιδερμίδα ενυδατωμένη.

Καλέντουλα (Calendula officinalis). Τα άνθη χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Συνήθιζαν να παρασκευάζουν εκχύλισμα των ανθέων σε λάδι για να καταπραΰνουν το δέρμα, εξαιτίας της περιεκτικότητας του φυτού σε Φυτοστερόλες.

Ελίχρυσος (Helichrysum italicum). Γνωστός και ως ‘αμάραντος’ γιατί τα χρυσο-κίτρινα άνθη του φαίνεται να μην μαραίνονται (στην πραγματικότητα αυτά που φαίνονται είναι φύλλα). Οι θεραπευτικές και καταπραϋντικές του ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα και οι αρχαίοι Έλληνες αφιέρωναν στεφάνια από Ελίχρυσο στους θεούς. Η δράση του ως εκχύλισμα είναι αντιοξειδωτική και καταπραϋντική εξαιτίας των φλαβονοειδών που περιέχει.

Αχιλλέα (Achillea millofolium). Σύμφωνα με την Ιλιάδα, οι στρατιώτες του Αχιλλέα το χρησιμοποιούσαν για να γιατρέψουν τις πληγές τους. Η Αχιλλέα χρησιμοποιείται παραδοσιακά για την περιποίηση πληγών, ουλών ή και δερματικών ερεθισμών εξαιτίας της στυπτικής και αντισηπτικής της ιδιότητας. Κύρια ενεργά συστατικά της είναι τα αντιοξειδωτικά και καταπραϋντικά φλαβονοειδή: Απιγενίνη, Ρουτίνη, Λουτεολίνη και Κεμφερόλη.

Αλθαία (Althaea officinalis). Τα φύλλα, τα άνθη και ειδικά το ρίζωμα χρησιμοποιούνταν από την αρχαιότητα για τις φαρμακευτικές τους ιδιότητες. Ο Ιπποκράτης και ο Διοσκουρίδης τη χρησιμοποιούσαν ενάντια στους τοπικούς εξωτερικούς ερεθισμούς. Το όνομά της προέρχεται από το αρχαιοελληνικό «άλθειν» που σημαίνει γιατρεύω. Το εκχύλισμα είναι πλούσιο σε πολυσακχαρίτες, φλαβονοειδή και γλυκοσίδες με καταπραϋντική, ενυδατική και απαλυντική δράση.

Δάφνη (Laurus nobilis). Στην αρχαιότητα θεωρούνταν ιερό δέντρο αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Ο Διοσκουρίδης αναφέρει ότι τα φύλλα της έχουν απαλυντικές και καταπραϋντικές ιδιότητες και μπορούν να απαλύνουν ερεθισμούς, όπως για παράδειγμα το τσίμπημα σφήκας/μέλισσας. Το εκχύλισμα φύλλων Δάφνης σε λάδι ελιάς αποτελεί παραδοσιακό μαλακτικό σκεύασμα για την περιποίηση του δέρματος.

Μυρτιά (Myrtus communis). Η Μυρτιά, το ιερό φυτό της Αφροδίτης, αποτέλεσε σύμβολο της ομορφιάς και της νεότητας. Ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός κάνουν ιδιαίτερη μνεία στις θεραπευτικές της ιδιότητες. Το εκχύλισμα των φύλλων της Μυρτιάς, πλούσιο σεφλαβονοειδή, φαινολικά οξέα και υδρολυόμενες τανίνες, έχει ισχυρά αντιοξειδωτικές, στυπτικέςκαι ήπιες αντισηπτικές ιδιότητες.

Φασκόμηλο (Salvia officinalis). Θεραπευτικό φυτό που φύεται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας κυρίως σε ξηρούς και πετρώδεις τόπους. Το όνομα ‘Salvia’ προέρχεται από το λατινικό ‘salvere’ που σημαίνει γιατρεύω. Στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη, χρησιμοποιούνταν σαν αιμοστατικό και για τον καθαρισμό – αντισηψία - και τη θεραπεία των πληγών. Το εκχύλισμα των φύλλων του, πλούσιο σε φλαβονοειδή και φαινολικά οξέα, έχει αντιοξειδωτικές και καταπραϋντικές ιδιότητες.

Δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis). Αυτοφυές στις παράκτιες περιοχές της Μεσογείου, αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα φαρμακευτικά φυτά. Το εκχύλισμα έχει σημαντικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες (ροσμαρινικό οξύ), προστατεύοντας την επιδερμίδα από ελεύθερες ρίζες, ενώ παράλληλα τονώνει και ενεργοποιεί τη μικροκυκλοφορία. Το Δενδρολίβανο επίσης χρησιμοποιείται και στην αρωμαθεραπεία όπου θεωρείται οτι ενισχύει τη μνήμη, χαλαρώνει και απαλλάσσει από το άγχος.

Χαμομήλι(Matricaria recutita). Απο την αρχαιότητα ήταν γνωστές οι απαλυντικές ιδιότητες του Χαμομηλιού. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν για την περιποίηση εγκαυμάτων από τον ήλιο, ενώ οι αρχαίοι Έλληνες σαντοπικό αντιφλογιστικό.

Λάδι Ελιάς βιολογικής καλλιέργειας. Το λάδι της Ελιάς λατρεύονταν από τους αρχαίους (ο Όμηρος το αποκαλούσε ‘υγρό χρυσάφι’), οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν τόσο στο φαγητό, όσο και για να το απλώνουν στο δέρμα τους. Αποτελεί ένα κορυφαίο μαλακτικό λάδι για την περιποίηση του σώματος εξαιτίας των λιπαρών οξέων (Ελαϊκού, Παλμιτικού και Λινελαικού) που βρίσκονται σε μορφή τριγλυκεριδίων, του Σκουαλενίου και των φυσικών φαινολών με αντιοξειδωτική δράση.

Αγριοκαστανιά (Aesculus hippocastanum). Η Αγριοκαστανιά αποτελούσε ένα δέντρο με παραδοσιακή θεραπευτική αξία και απαντάται κυρίως στα ορεινά δάση της Ηπείρου και της Μακεδονίας. Η κύρια δραστική ουσία του καρπού της Αγριοκαστανιάς είναι η β-Εσκίνη, αλλά απαντώνται και αντιοξειδωτικά φλαβονοειδή. Η Εσκίνη είναι ένα μίγμα από σαπωνίνες που διαθέτουν αντιφλεγμονώδεις και φλεβοτονικές ιδιότητες, δυναμώνουν τα τριχοειδή αγγεία, βοηθούν στην τόνωση του κυκλοφορικού συστήματος και γενικότερα, συμβάλλει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, που σχετίζονται με τη φλεβική ανεπάρκεια (οιδήματα, βαρειές γάμπες, κιρσοί).

Ρούσκος ή Λαγομηλιά (Ruscus aculeatus). Γνωστό για την χρήση του στη βοτανική ιατρική, ο Διοσκουρίδης τον ονομάζει και ως Μυρδίνη άγριαή Οξυμερσίνη. Κύριο δραστικό θεραπευτικό συστατικό του φυτού είναι ένα μίγμα από σαπωνίνες (Ρουσκογενίνες που ανιχνεύονται στην ρίζα Ρούσκου) με φλεβοτονική και αγγειοπροστατευτική δράση. Η παραδοσιακή χρήση του έγκειται στην θεραπεία ήπιων φλεβικών διαταραχών, για την ανακούφιση από συμπτώματα, όπως δυσφορία και αίσθημα βάρους των κάτω άκρων.

Εκουιζέτο ή Ιππουρίδα (Equisetum arvense). Παραδοσιακό φυτό που έχει την ιδιομορφία ότι είναι πλουσιότατο σε Πυρίτο (θεωρείται αποθήκη μετάλλων). Αυτό συμβαίνει γιατί απορροφά μεγάλες ποσότητες πυριτίου και άλλων μεταλλικών στοιχείων από το έδαφος. Είναι στυπτικό και τονωτικό των ιστών. Περιέχει πυριτικό οξύ, φλαβονοειδή, σαπωνίνες κ.ά.

Αιθέριο έλαιο Μαστίχας (Pistacia lentiscus). Η Μαστίχα είναι μια φυσική ρητίνη που συλλέγεται από το τον κορμό και τα κλαδιά του θάμνου Σχίνου από παραδοσιακούς οικισμούς στη νότια Χίο. Στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιούνταν για τον καθαρισμό της αναπνοής, για την αντιμετώπιση διαφόρων παθήσεων αλλά και σε σε ελιξίρια για το τσίμπημα των φιδιών. Το μαστιχέλαιο (αιθέριο έλαιο μαστίχας σε λάδι) έχει ήπιες αντισηπτικές ιδιότητες, μοναδικό άρωμα και μικρή συγκέντρωση αντιοξειδωτικών συστατικών.

Αιθέρια έλαια Πορτοκαλιού, ανθέων και φύλλων Νεραντζιάς (Neroli & Petit Grain) και Περγαμόντου. Ένας ιδιαίτερος συνδυασμός φυσικών αιθέριων ελαίωνΕσπεριδοειδών που αναζωογονεί, τονώνει και χαρίζει μοναδική αίσθηση ευεξίας.

Περιέχει επίσης Βιταμίνες (C και Ε), Πανθενόλη, Αλλαντοΐνη και Γλυκερίνη φυτικής προέλευσης.